Jackz van der Meulen (midden) nam een kijkje backstage, voorafgaand aan het optreden.

In de week dat gitarist Eddie van Halen overleed, rook Wageningen 2 even aan de koppositie van de competitie. DTS’35 werd met 3-0 verslagen.  

Door Bart Eulen

,,I get up and nothing gets me down. You got it tough, I’ve seen the toughest around.” Menig muziekliefhebber zal Van Halens ‘Jump’ uit 1983 wel eens hebben meegeschreeuwd.

Toch is het misschien wat opzichtig om de krachttermen en superlatieven uit het rocknummer direct te associëren met het door Wageningen 2 vertoonde spel van afgelopen zaterdag.

Toen gitarist Eddie van Halen het nummer schreef was het overgrote deel van het team namelijk nog niet eens geboren. Doelman Gijs van de Logt (40) hield in 1983 net zijn eerste monologen, coach Kostas Fragkiadakis (47) genoot nog volop van de Griekse zon en mannetjesputter Nico Stoop (43) pakte in dat jaar zijn eerste rode kaart.

Moeilijk een vergelijking met de wereldberoemde band te maken dus, zou je zeggen. Tot het zaterdagochtend werd en daar opeens een nieuwe ster aan het toneel verscheen: Jackz van der Meulen (3) was met zijn vader (en grote voorbeeld) Bob meegekomen, die Gijs onder de lat verving.

De komst van Jackz bleek een gouden greep. Niet alleen motiveerde hij met zijn aanwezigheid Bob om de nul te houden. Nee, zijn onuitputtelijke bron van energie liet iedereen op het veld een stapje harder lopen.

Het vinden van die juiste snaar duurde voor Wageningen 2 dan ook slechts vier minuten. Joeri Marcus krijgt de bal, draait open, legt klaar voor zijn linker en haalt – op twintig meter van het doel – krankzinnig hard uit: 1-0. De toon is gezet.

In het daaropvolgende nummer speelt Marcus even de tweede viool. Alfonso Okué betreedt het podium dat het zestienmetergebied heet en plaatst een voorzet van leadzanger Marcus in de verre hoek. Helaas voor Okué zat stagediven er bij gebrek aan toeschouwers niet in.

Tijd voor het slotakkoord. Nog één keer wil Marcus zijn denkbeeldige publiek vermaken. Met de decibels uit het refrein van ‘Jump’ vliegt de bal van zijn linkervoet, om een milliseconde later tegen de touwen te landen.

Voor Jackz zit het concert er na drie kwartier op. Hij kwam, zag, overwon en wordt nu door zijn moeder opgehaald. Een week vol nieuwe dromen breekt voor de kleine man aan.

Hoe dit sprookje voor hem afloopt? Dat zal de tijd uitwijzen. Eddie van Halen, die als tiener enorm tegen zijn vader (en beroepsmuzikant) Jan van Halen opkeek, liet in 1962 het koude Nederland achter zich en vormde samen met zijn broer Alex een van de succesvolste rockbands aller tijden. Afgelopen week overleed hij overleed op 65-jarige leeftijd in Santa Monica, Californië.

Zo ver is het voor Jackz vanzelfsprekend nog lang niet. Hij zal eerst de successen van Eddie gaan evenaren. Daar is de basis afgelopen zaterdag in ieder geval voor gelegd.