Jeroen Vliege. Beeld: Demi van den Hurk
Na 16 seizoenen in het eerste elftal van WVV Wageningen zwaait routinier Jeroen Vliege (34) deze zomer af bij de vierdeklasser.
Het is zaterdagochtend en voor de D1 van Wageningen staat het seizoen 1996-1997 op het punt om te beginnen. In het veld staan onder meer Reinald van Huenen, Jeroen Vliege, Patrick Kneepkens, Freek van der Hoeve, Jeroen Meerveld en Erik Maasland. Stuk voor stuk zullen ze jaren later uitgroeien tot eerste elftalspeler, leider of zelfs bestuurder binnen de vereniging. Maar daar zijn de junioren nu nog lang niet mee bezig.
GEVREESDE OPPONENT Eerst maar eens winnen van VV Bennekom, hun eerste tegenstander in de Hoofdklasse. Het niveau waarop de junioren op dat moment acteren zegt veel over het Wageningen van eind jaren negentig, weet ook Jeroen Vliege. ,,Sterker nog, dat is nu haast niet meer voor te stellen, kijkend naar de vereniging. We hadden in elke leeftijdscategorie minstens twee elftallen en in derby’s tegen onze buren (SKV, red.) waren wij de gevreesde opponent.”
Wat ook opvalt, is dat een groot deel van het elftal anno 2019 nog altijd betrokken is bij de vierdeklasser. ,,Maar dat is typisch Wageningen”, reageert Vliege. ,,Eenmaal besmet met het groen-witte virus, is het moeilijk om de club nog vaarwel te zeggen.” Toch ziet ook de routinier dat ‘zijn’ Wageningen het op dit moment moeilijk heeft. ,,Het gebrek aan jeugd is gewoon lastig. We zullen weer een nieuw fundament moeten neerleggen. Alles vanaf de grond moeten opbouwen, met de juiste mensen. En dat kost tijd. Maar we gaan het tij keren. Wageningen blijft Wageningen, dit is één grote familie.”
BANANENBAL De wedstrijd van de D1 eindigt in 3-3. Jeroen Vliege, dan al befaamd om zijn goede linkerbeen, komt niet tot scoren. In de jaren die verstrijken, lukt hem dat bij het eerste wél. In totaal 62 keer, waarvan ongeveer een derde uit dode spelmomenten. Minstens even gevaarlijk, is zijn iets wat afdraaiende voorzet, die binnen Wageningen bekendstaat als de bananenbal.
INTENSER Vlieges eerste treffer dateert alweer uit november 2003, wanneer hij – samen jeugdvrienden Patrick Kneepkens en Richard Budding – net een basisplek heeft veroverd in het eerste elftal van trainer Heimen Top. Met Erwin Nijzink, Christian van de Weerd en Sander Coenen als topscorers, promoveert het jeugdige drietal in hun debuutseizoen direct naar de derde klasse. ,,Je maakt het achteraf minder vaak mee dan je van tevoren hoopt. Daarom beleefde ik de tweede promotie (2012, red.) ook veel intenser. Voor mij een bekroning op jaren samenspelen in een sportief en gezellig elftal vol vrienden. Persoonlijk vond ik de tweede promotie ook veel mooier dan de eerste, omdat mijn eigen rol veel prominenter was.”
Nu staat Jeroen Vliege aan de vooravond van een definitieve verbanning naar de zijlijn. Daarom begint de Wageninger – die in het verleden al verschillende jeugd- en dameselftallen coachte – naar alle waarschijnlijkheid in september aan de trainerscursus TC3. Maar voor het zover is, moet hij eerst met frisse tegenzin zijn schoenen aan de wilgen hangen. “Dat mogen de mensen best weten: ik zie er behoorlijk tegenop om te stoppen. Maar de laatste jaren moet ik zoveel doen om op zaterdag fit genoeg te zijn.”
EIGEN GELUK Een oude breuk in de knie gooit al bijna tien jaar roet in het eten voor de vleugelspeler, die daardoor flink moest inleveren op zijn start- en sprintsnelheid. En nu – na negentwintig voetbaljaargangen – is de pijp leeg. ,,Als ik zo terugdenk, heeft mijn zaterdag eigenlijk altijd in het teken gestaan van zelf voetballen. De standaardrituelen – ’s ochtends een klein ontbijtje en tussen de middag nog een broodje ei bij mijn vader – ga ik wel missen. En niet te vergeten het banaantje voor de wedstrijd natuurlijk. Die ben ik weleens vergeten, dan stond ik gewoon misselijk op het veld. Maar het meest ga ik het samenspelen met al mijn vrienden – waarmee ik de afgelopen twintig jaar lief en leed heb gedeeld – ontzettend missen. Daarom zal ik betrokken blijven. Voor Wageningen – maar bovenal voor mijn eigen geluk.”
Tekst: Bart Eulen
Bron: Hoog en Laag
https://hoogenlaag.nl/sport/jeroen-vliege-afscheid-van-de-bananenbal-537691
